یکی از مهم ترین مراحل درمان بیمارانی که دندان های پیشین را از دست داده اند، انتخاب اندازه ی مناسب این دندان ها برای دستیابی به حداکثر زیبایی است.
هدف:
این پژوهش جهت بررسی وجود پیوند میان اندازه های پهنای صورت با پهنای دندان های پیشین فک بالا طراحی شد.
مواد و روش:
در ای بررسی توصیفی-تحلیلی و مقطعی افراد سنین 20 تا 30 سال از دو جنس انتخاب گردیدند. صورت و دندان های 77 نفر شامل 39 نفر زن و 38 نفر مرد مورد ارزیابی قرار گرفت. فاصله های پهنای صورت شامل IC (فاصله ی دو کانتوس درونی چشم)، IP (فاصله ی دو مردمک)، BZW ( فاصله ی میان دو زایگوما)، IA (پهنای بینی) و Icm (فاصله ی گوشه های دهان و پهنای قابل دیدن دندان ها از رو به رو، بر نگاره های دیجیتال فراهم شده از افراد، توسط نرم افزار اتوکد(Auto CAD) با دقت 1/0 میلی متر اندازه گیری شد. پهنای واقعی دندان ها توسط کولیس دیجیتال با دقت 1/0 میلی متر روی کست های فک بالای افراد ارزیابی گردید. اطلاعات به دست آمده به وسیله ی نرم افزار آماری SPSS واکاوی و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تی(t) استفاده شد.
یافته ها:
به جز فاصله ی میان دو کانتوس و مجموع پهنای شش دندان پیشین روی کست(SANTC)، دیگر اندازه گیری ها میان زن و مرد اختلاف آماری معناداری را نشان داد(P < 0/05).در همه ی نمونه ها همبستگی میان ابعاد صورتی و پهنای دندان های پیشین روی هم رفته بیشتر از هنگامی بود، که دو جنس از هم جدا می شدند. در گروه زنان بیشترین همبستگی میان فاصله ی میان دو کانتوس و مجموع پهنای شش دندان پیشین از رو به رو (SANTF )
(r=0/436 و P=0/005) و در گروه مردان بیشترین همبستگی میان پهنای دان از رو به رو و پهنای شش دندان پیشین از رو به رو (r= 0/501 و p= 0/001) وجود داشت.
نتیجه گیری:
با توجه به محدودیت های این بررسی، به جز فاصله ی دو گونه بقیه ی چهار فاصله ی پهنای صورت(IC, IA, IP, Icm) را می توان جهت برآورد پهنای دندان های پیشین فک بالا به گونه ی ولیه به کار برد.