زمینه و هدف: یکی از چالشهای درمان پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت، تأمین گیر مناسب در عین سهولت خارج کردن پروتز برای رفع عوارض احتمالی است. انتخاب سمان موقتی مناسب و بهبود استحکام گیر آن هدف بسیاری از مطالعات میباشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسۀ سه نوع سمان موقتی و اثرات سند بلاست کردن اباتمنت بر استحکام گیر پروتزهای ثابت سمان شونده متکی بر ایمپلنت انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی ده عدد آنالوگ ایمپلنتDIO در آکریل مانت شدند. بیست عدد اباتمنت در دو گروه مساوی قرار گرفتند. گروه اول به صورت استاندارد و گروه دوم سندبلاست شده مورد استفاده قرار گرفتند. شصت عدد کوپینگ فلزی ساخته شد و توسط سمانهای موقتی Kerr، Provy و GCروی اباتمنتها در سه مرحله سمان شدند. میزان گیر سمان توسطUniversal testing machine اندازهگیری گردید. دادهها ابتدا توسط آزمون آماری Two way ANOVA و سپس جهت مقایسه دو به دو گروهها توسط آزمون Tukey بررسی شدند.
یافتهها: استحکام گیر سمانkerr روی اباتمنتهای سند بلاست شده، از دو سمان دیگر بیشتر بود (001/0p<). در اباتمنتهای استاندارد استحکام گیر سمان Provy بیشترین بود ولی از لحاظ آماری معنادار نبود. کمترین مقادیر گیر مربوط به سمان GC بود.
نتیجهگیری: سمان Kerr همراه با سند بلاست کردن اباتمنت، استحکام گیر بیشتری از دو سمان دیگر ایجاد میکند.
شایق سید شجاع الدین، سالاری علی محمد، ایوبی محسن، یونسی فرزان. بررسی تأثیر سه نوع سمان موقتی و خصوصیات سطحی متفاوت اباتمنتها بر استحکام گیر پروتزهای ثابت متکی بر ایمپلنت . 1. 1390; 5 (5)