تشخیص زود هنگام سوراخ شدگی نواری ریشه، عاملی کلیدی در پیشآگهی درمان است. هدف از این مطالعه مقایسه حساسیت، ویژگی و دقت توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی (CBCT) و رادیوگرافی معمولی پری آپیکال (PA)، در تشخیص سوراخ شدگی های نواری ریشه بود.
مواد و روشها:
در این مطالعه تشخیصی، کانال های ریشه مزیال 97 مولر مندیبل کشیده شده انسانی آماده سازی شدند. دیواره دیستال کانال های مزیولینگوال تا مرز سوراخ شدگی نواری ریشه نازک گردیدند. سپس در51 دندان به طور تصادفی سوراخ شدگی نواری ایجاد شد. کلیشه های پری اپیکال با زاویه افقی،20 درجه مزیالی، ارتورادیال و 20 درجه دیستالی نیز CBCT تهیه شد و توسط دو مشاهده گر ارزیابی گردید. دقت، حساسیت و ویژگی هرکدام از روش ها محاسبه شد. برای آنالیز داده ها از آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر استفاده گردید. ضریب اطمینان 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها:
حساسیت، ویژگی و دقت روش CBCT، در تشخیص سوراخ شدگی نواری، به ترتیب 90/1، 100 و94/8 ، و برای روش
پری اپیکال،70/5، 69/5 و 70/1 بود. تفاوت میان CBCT و PA از لحاظ آماری معنی دار بود (0/05>P)
نتیجه گیری:
روش CBCT نسبت به PA جهت نمایان کردن موارد سوراخ شدگی نواری ریشه قدرت تشخیص بیشتری دارد و رادیوگرافی معمولی قدرت لازم را برای تشخیص سوراخ شدگی نواری ریشه ندارد.