سابقه و هدف: اخیراٌ تنوع فراوانی در ارائه تورک هدف توسط محدودکننده‌های مکانیکی تورک از نوع فنری(Mechanical Torque Limiting Devices ,MTLDs) گزارش شده است. تاکنون تأثیر دفعات کارکرد بردقت این وسایل به صورت مستقل مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین این تحقیق با هدف تعیین تأثیر دفعات کارکرد بر دقت محدودکننده‌های مکانیکی تورک از نوع فنری صورت پذیرفت.

 مواد و روشها: در این تحقیق تجربی (In vitro) 15 عدد (MTLDs) جدید از نوع فنری، از سه گروه سازنده مختلف انتخاب شدند. جهت ثبت دقت، میزان تورک نهایی (Peak torque value) 10 بار متوالی و در 10 نوبت توسط گیج تورک تونیچی(قبل و بعد از 1000 بار کارکرد) اندازه‌گیری شد. علاوه بر محاسبه ضریب تکرارپذیری ICC، آزمون واریانس داده‌های تکراری دو طرفهRepeated-measures ANOVA two wayجهت ارزیابی قدر مطلق خطا در میان سه گروه مورد آزمون بکار رفت.

 یافته‌ها: محدوده قدر مطلق خطای محاسبه شده برای گروه 3i Ncm) 3 تا 5/3-)، برای گروه ITI، Ncm)1 تا 5/2-) و برای گروه Nobel Biocare Ncm) 2+ ,4-) بود که با دو گروه دیگر اختلاف معنی‌داری داشت (05/0P<). تمامی نمونه‌ها در گروه ITI در محدوده خطای10% قرار داشتند. در گروه Nobel Biocare در حدوده 5% اندازه‌گیری‌ها (4/11% حداکثر) و در گروه 3i در حدود 9% اندازه‌گیری‌ها (53/14% حداکثر) خطای بیش از 10% نشان دادند.

 نتیجه‌گیری: دفعات کارکرد دقت محدودکننده‌های تورک از نوع فنری را کاهش می‌دهد. میزان و روند کاهش دقت درگروه‌های مختلف متفاوت است.

  منبع: مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

  متن کامل