زمینه و هدف : با توجه به امکان عفونت متقاطع، نیاز مبرمی به ضد عفونی گچهای دندانی وجود دارد به شرطی که خواص مکانیکی دستخوش تغییر نشود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر مواد ضدعفونی کننده بر سختی گچهای دندانی می‌باش د.

 روش بررسی: این مطالعه از نوع آزمایشگاهی می‌باشد. برای هر گروه گچ دندانی نوع 3 و 4 ، چهل نمونه گچی دیسکی ساخته شد. برای هر ده نمونه محلولهای ضدعفونی کننده Virkon 1% ، هیپوکلریت 525/0% و آب مقطر اشباع شده روی نمونه‌ها اسپری شد. سختی نمونه‌ها بر اساس پهنای شیار حاصل از روش کیفی Mohs بررسی گردید و سطوح نمونه ها توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون آماری Kruskal Wallis و Mann Whitney استفاده شد. (05/0 < p )

 یافته‌ها: روش Mohs به طور کیفی نشان داد که پهنای خطوط ایجاد شده بر روی نمونه‌های اسپری شده با Virkon کمتر از هیپوکلریت و آب Slurry می‌باشد. بیشترین پهنای شیار در گچ دندانی نوع 3 در اسپری با آب مقطر اشباع شده (02/0 ± 35/1) و کمترین پهنای شیار در گروه اسپری با Virkon (01/0 ± 97/0)بود. بیشترین پهنای شیار در گچ دندانی نوع 4 در اسپری با آب مقطر اشباع شده (01/0 ± 20/1) و کمترین پهنای شیار در گروه اسپری با Virkon (01/0 ± 61/0) بود. در هر دو تیپ گچهای نوع 3و 4 ، اختلاف معنی‌دار بین گروههای اسپری شده وجود نداشت در حالی که بین تک تک گروهها با گروه گچهای خام قبل از اسپری، اختلاف آماری معنی‌دار وجود داشت .

 نتیجه‌گیری: سختی سطحی استون‌هاپس از اسپری مواد ضدعفونی در تمام نمونه‌ها کاهش پیدا کرد که دراین بین Virkon کمترین تاثیرکاهنده را به همراه داشت .

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل