سابقه و هدف: اخلاق حرفه‌ای مقوله ای چالش انگیز در رشته پزشکی است. جوامع مختلف، حسب نگرش خود،رویکردهای متفاوتی نسبت به اخلاق حرفه‌ای داشته اند. نگرش دندانپزشکان به اصول اخلاق حرفه ای آنها را در ارائه خدمات بهتر، یاری خواهدنمود و تنش حرفه ای را به حداقل خواهد رسانید. لذا این مطالعه با هدف بررسی نگرش به اخلاق حرفه‌ای در اعضای هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان در سال 1391 انجام شد.

 مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی کلیه اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان با سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار بررسی، پرسشنامه‌ای پژوهشگر ساخته بر اساس مطالعات مرتبط با این زمینه بود که از دو قسمت، مشخصات دموگرافیک و 36سوال اختصاصی مربوط به نگرش تشکیل شده بود. جهت تعیین اعتبار محتوا و صوری (روایی)، سئوالات پرسشنامه دراختیار10 نفر از صاحب نظران و اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان قرارگرفت و بر اساس نظرات آنان اصلاحات انجام شد. میزان پایایی بصورت آزمون، باز آزمون حاصل از تکمیل 10 پرسشنامه با فاصله 2 هفته توسط گروه مشابه با واحدهای پژوهش مورد بررسی قرارگرفت،که 79/0= R را نشان داد.همچنین ضریب آلفای کرونباخ برابر 83/0نشان دهنده پایایی و ثبات درونی پرسشنامه بود.نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS16 تحلیل شد.

 یافته‌ها: در این مطالعه اکثر شرکت کنندگان، مونث(7/56%)، دارای مدرک تخصصی دندانپزشکی (5/83%) و متاهل (7/66%) بودند. همچنین بیشتر افراد در گروه سنی 40-30 سال(60%) و دارای سابقه کاری20-10سال (53%) بودند و مرتبه علمی ایشان استادیار (7/76%) بود. آزمونهای آماری نشان داد که ارتباط معنی داری میان نگرش دندانپزشکان باخصوصیات دموگرافیک مورد بررسی، وجود نداشت، از طرفی نگرش به اخلاق حرفه ای در 14/63 درصد از اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی همدان بصورت نگرش کاملاً موافق و در 31/27 درصد آنان نگرش موافق وجود داشت. ضمنا میانگین میزان نگرش اعضا هیات علمی دانشکده دندانپزشکی در حد87/112 برآورد شد که در حدخوب بود.

 نتیجه گیری: از آنجا که نگرش اساتید دندانپزشکی در برخی مباحث اخلاق حرفه‌ای، مطلوب نمی باشد لذا توصیه می شود که دوره های بازآموزی به صورت مستمر و مداوم برای اعضای هیأت علمی برگزار گردد.  

  منبع: مجله تحقیق در علوم دندانپزشکی

  متن کامل