روش بررسی: مطالعه به صورت آزمایشگاهی بر روی 36 دندان پرمولر تک ریشه انجام شد. پس از درمان ریشه به سه گروه تقسیم شدند:

  گروه یک: پست و کور ریختگی، گروه دو: پست Gold plated و کور آمالگامی ، گروه سه: پست FRC و کور کامپوزیت ، در سه گروه روکش بر روی نمونه‌ها قرار گرفت و نمونه‌ها پس از پنج هزار سیکل حرارتی در دستگاه Universal testing machine تا شکست نهایی تحت نیرو قرار گرفتند. داده‌های به دست آمده با روش one way ANOVA آنالیز شده و نحوه شکست نمونه‌ها ثبت و به وسیله آزمون Fisher Exact تحلیل شده‌اند.

  یافته‌ها: میانگین مقاومت به شکست گروهها به ترتیب 724، 647، 794 نیوتن به دست آمد و آنالیز ANOVA one way تفاوت معناداری بین گروهها نشان نداد. در گروه یک تمامی شکستها از نوع غیر قابل ترمیم، در گروه دو، هشت شکست غیر قابل ترمیم و در گروه سه تنها سه شکست غیرقابل ترمیم ایجاد شد. بین گروه سه و گروههای دیگر تفاوت معناداری از نظر نحوه شکست‌ وجود داشت. (05/0 < P )

  نتیجه‌گیری: در مواردی که فرول دو میلی‌متری باشد نوع پست و کور در مقاومت به شکست تأثیری نداشته ولی استفاده از پست FRC همراه با کور کامپوزیتی و روکش از احتمال شکستهای غیر قابل ترمیم می‌کاهد.

  منبع: مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان

  متن کامل