بسیاری از اعمال دندانپزشکی باعث تحریک رفلکس تهوع میشوند. اکثر راهکارهای موجود برای کاهش یا حذف این مشکل دارای فرآیندی وقتگیر و یا کم اثر بودهاند. پوسته انار، حاوی اسید تانیک میباشد که دارای خاصیت بیحسکنندگی است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عصاره تام پوسته انار به فرم قرص مکیدنی (lozenge) در کاهش رفلکس تهوع بود.
مواد و روشها:
این مطالعه تجربی به شیوه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور انجام گرفت. نمونهگیری به شیوه غیراحتمالی آسان بود و نمونهها از بین بیماران مراجعهکننده به دانشکده دندانپزشکی اصفهان انتخاب شدند. 84 بیمار به تعداد مساوی در دو گروه شاهد و گروه مورد قرار گرفتند. عصاره گیاه با غلظت 80 درصد و نیز دارونما به شکل دارویی قرص مکیدنی تهیه گردید و در اختیار بیماران قرارداده شد. وجود یا عدم وجود رفلکس تهوع برای هر بیمار در ناحیه کام نرم و لوزه به کمک تحریک با، آبسلانگ در دو مرحله قبل و پس از مداخله اندازهگیری و ثبت شد. دادهها با کمک نرمافزار 11 SPSSو توسط آزمونهای آماری Mcnemar و Chi-square مورد آنالیز آماری قرار گرفتند (05/0 = α).
یافتهها:
پس از انجام مداخله در گروه مورد، کاهش قابل توجه در رفلکس تهوع در هر دو ناحیه کام نرم (در 5/88 درصد موارد با 001/0 p value <) و لوزهها (در 5/92 درصد موارد با 001/0 p value <) مشاهده شد. در گروه شاهد، کاهش رفلکس تهوع در هیچ یک از نواحی کام نرم و لوزهها معنیدار نبود (9/0 = p value). کاهش رفلکس تهوع در دو ناحیه کام نرم و لوزهها بین دو گروه شاهد و مورد، تفاوت معنیدار آماری نشان داد (001/0 p value <).
نتیجهگیری:
عصاره پوسته انار به طور چشمگیری باعث کاهش رفلکس تهوع در بیماران میشود. مطالعات بالینی گستردهتری توصیه میگردد.