مواد و روش‌ها: این تحقیق به روشی تجربی بر روی 40 نمونه که در 8 گروه متفاوت تقسیم شده اند، انجام گرفت. در ابتدا 4 مدل از ریج بی دندانی فک پایین به همراه دنچر مطابق با آن به صورت یکسان ساخته شد. در هر مدل 2 آنالوگ ایمپلنت (Dentium, Korea) قرار گرفت. آنالوگها به طور کلی در راستای دیستولبیالی و در سه زاویه 5، 10 و 15 درجه قرار گرفتند. در گروه کنترل نیز آنالوگ‌ها به صورت عمود بر ریج و موازی هم قرار داده شدند. روی آنالوگ‌ها اباتمنت Dentium, Korea) ) با اتچمنت به رنگ قرمز، بسته شد. نمونه‌ها 3000 بار تحت سیکلهای گذاشت و برداشت و 2000 بار تحت سیکل‌های حرارتی قرار گرفتند. گیر نمونه‌ها بعد از هر 500 سیکل توسط دستگاه (UTM (SANTAM,STM20 اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمونRepeated Measure ANOVA و Tukey مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ها : بیشترین میزان گیر اولیه در نمونه‌های ترموسایکل نشده مربوط به گروه با انحراف 5 درجه (51/1±4/36 نیوتن) بود و در نمونه‌های ترموسایکل شده مربوط به گروه با انحراف 15 درجه (11/1±7/30 نیوتن) بود و کمترین میزان گیر اولیه در هر دو حالت مربوط به گروه با انحراف 10 درجه (92/0±18/17 نیوتن) بود. نتایج آزمون Repeated measure ANOVA و Tukey نشان دادند که بین زوایای 5 و 15 درجه اختلاف معناداری وجود ندارد ولی میانگین در این زوایا نسبت به زاویه 10 درجه و صفر درجه (گروه کنترل) به صورت معناداری بیشتر است. (001/0P<) 

  نتیجه‌گیری: انحراف ایمپلنت و اتچمنت بر میزان گیر و طول عمر اتچمنت‌های اوردنچر مؤثر بوده به طوری که با افزایش زاویه انحراف تا 15 درجه، گیر اوردنچر بیشتر شده اما میزان سایش و افت گیر آنها نیز بالاتر می‌رود.